sobota, 19 lipca 2014

75."Best friends, you are my fucking best friends. Yo honestly, this is the best night ever."

*Connor i Millie*
Owej dwójce czas leciał bardzo miło. Oboje po raz pierwszy byli w Las Vegas, jednakże poruszanie się nieznanymi ulicami nie szło im najgorzej. Uznali, że nie ma sensu, żeby po niecałej godzinie spaceru wracali na obiad, więc postanowili zjeść coś na mieście. Udali się do McDonalds’a, którego napotkali po drodze. Zjedli tam szybki posiłek, a następnie wznowili spacer kontynuując rozmowę. Trzeba przyznać, że tematy im się urywały, nietrudno im było znaleźć wspólny język.
Następnie postanowili się wybrać na lody. Gdy oboje dostali swoje porcje udali się do pobliskiego parku i siedli na brzegu fontanny wciąż rozmawiając. W pewnym momencie Millie szturchnęła chłopaka po przyjacielsku, jednakże ten upuścił swojego loda.
-Huuuh! Ale on był taki dobry –westchnął blondyn spoglądając na topiącego się na ziemi loda –I dopiero go zacząłem
-Przepraszam cię, wiesz, że nie chciałam żebyś go upuścił –zaczęła dziewczyna głupio się czując przez zaistniałą sytuację –Zjedz mojego –dodała po chwili podając mu swój lód
-No coś ty, ten jest twój –uśmiechnął się, a następnie zanurzył dłonie w fontannie i obmył sobie chłodną wodą twarz. Tego dnia w Vegas było bardzo gorąco, temperatura dochodziła do 36 stopni.
-No to zjedzmy go razem. Słuchaj, nie zamierzam się sama zajadać, więc albo się zgodzisz, albo mój skończy jak twój. A wiesz, że są bardzo dobre i na pewno będzie ci go szkoda –uśmiechnęła się złowieszczo Millie
-Dobrze wiem, że nie zmarnowałabyś tak pysznego wyrobu –odparł ze zwycięskim uśmiechem –ale zgoda, możemy go zjeść razem –dodał po chwili, a następnie wziął dużego liza
-No ejj! –oburzyła się brunetka
-Chciałaś się ze mną dzielić no to masz –odparł z uśmiechem, po czym ponownie zamoczył jedną z rąk w wodzie, jednakże tym razem lekko ochlapując towarzyszkę
-Oo, tak sobie pogrywasz? Najpierw będziesz mi zjadał loda, a teraz będziesz mnie chlapał… spoko –odparła wzruszając ramionami. Po chwili zauważyła, że Connor patrzy się w zupełnie przeciwnym kierunku. Postanowiła wykorzystać tą okazję. Włożyła rękę do wody i ochlapała blondynowi całe plecy. Chłopaka przeszły dreszcze i spojrzał się groźnym wzrokiem na dziewczynę –Ups? –uśmiechnęła się niewinnie, po czym zerwała się i zaczęła uciekać. Niebieskooki oczywiście od razu ruszył za nią w pogoń.
Z każdą chwilą przewaga brunetki malała. Biegali właściwie dookoła fontanny. W końcu chłopak ją dopadł łapiąc Millie od tyłu. Następnie ją lekko obrócił i wziął na ręce ruszając w stronę wody. Mil próbowała się wyrywać, jednakże bezskutecznie. Blondyn wreszcie dotarł do samej fontanny, po czym do niej wszedł.
-Nie, Con, nie! Proszę cię, tylko mnie nie wrzucaj! –krzyczała spanikowana
-Haha, niby dlaczego?
-Bo… no bo nie, bo… ugh! Bo nie! –jąkała się wciąż próbując się wyrwać z rąk Connor’a. Chłopak jedynie się uśmiechnął. Postanowił zrobić krok wprzód, jednakże dobrze się to nie skończyło dla obojga. Blondyn się przewrócił kończąc razem z Millie w orzeźwiającej wodzie. –wspaniale. Bo ja tak bardzo lubię mieć rozmazany makijaż i być w mokrych ciuchach, które przyklejają się do całego ciała… dlaczego to zrobiłeś? –spytała z oburzeniem
-To nie było zamierzone –odparł unosząc ręce na znak poddania się –gdyby było zamierzone tylko ty byłabyś mokra –uśmiechnął się niewinnie – to przez sznurówkę
-Ale teraz mój lód też już nie nadaje się do zjedzenia –westchnęła podnosząc się i wychodząc z fontanny
-To ja mam pomysł…
-Słucham cię uważnie –odparła Millie z lekką ironią w głosie
-Pójdziemy kupić po jeszcze jednym lodzie, a potem wrócimy do hotelu się przebrać –uśmiechnął się, po czym złapał dziewczynę za rękę
-Okej –odparła z lekkim uśmiechem rumieniąc się przy tym lekko i spuszczając wzrok. Po chwili jednak go znów podniosła czując na sobie spojrzenie nikogo innego, jak Connor’a –przestań się na mnie patrzeć, jak się rumienię –powiedziała lekko popychając chłopaka, a następnie oboje się zaśmiali –chodźmy już –dodała po chwili, po czym ruszyli.

*chłopcy*
-Okej. Mamy czas wolny. Nic nie robimy do końca dnia. Musimy to jakoś wykorzystać! –zaczął Rocky siadając na łóżku Ross’a. Obecnie on, Riker, Ratliff i James przebywali w pokoju Tristan’a, Bradley’a i oczywiście Ross’a.
-A pamiętacie, jak wtedy raz, na farmie Tris’a… -zaczął James spoglądając znacząco na przyjaciół z zespołu
-Masz na myśli… -odezwał się Brad lekko unosząc koszulkę, na co James przytaknął –Hahahaha o niee
-O nie… nie mówcie, że mówicie o… -dołączył się Tris, na co oboje przytaknęli –nie, to było okropne! –w tym czasie bracia Lynch razem z Ell’em wymieniali się pytającymi spojrzeniami
-Dowiemy się, o czym mowa? –wtrącił po chwili Ross
-Powiemy im? –spytał Brad spoglądając na pozostałych członków zespołu. Oni ponownie przytaknęli –raz, jak byliśmy u Tris’a postanowiliśmy zagrać w rozbieranego berka… no i Tris skończył jeżdżąc na koniu w samych bokserkach… i ostatecznie spadł z tego konia… a potem
-NIE MUSISZ KOŃCZYĆ –przerwał mu nagle Tristan, który był już czerwony z zażenowania owym zdarzeniem
-Dobrze, że twojej rodziny wtedy nie było –zaśmiał się James spotykając się jedynie z groźnym spojrzeniem rówieśnika
-Graliście w rozbieranego berka? -Spytał Rocky, na co James przytaknął -na czym to dokładnie polega?
-No więc gonisz się, gdzie możesz, ale za każdym razem, gdy zostaniesz złapany, prócz tego, że gonisz zdejmujesz z siebie część ubioru -odparł McVey wywołując zainteresowanie u bruneta
-Gramy w to! -wykrzyknął Rocky
-Nie! -zaprotestował od razu Tristan
-Dalej Tris, to że ostatnio przegrałeś nie znaczy, że teraz też tak się stanie -powiedział Brad -a poza tym, tu nie mamy koni -uśmiechnął się
-Ha, pocieszające -odparł sarkastycznie Evans
-Dobra Tris, bądź twardy -dołączył się Ross
-Krocze bolało mnie przez 2 tygodnie! Czy ty wiesz, co to była za udręka? Nie mogłem normalnie funkcjonować!
-Ale tu nie ma koni -uśmiechnął się niewinnie blondyn
-Właśnie. Ale jakąś karę trzeba wymyślić -wtrącił Riker -propozycje?
-Niech przegrany w tym, co będzie miał na sobie, czyli uznajmy, że co najwyżej bokserkach, będzie musiał zapukać do czyichś drzwi z zawiązanymi oczami i kartką zawieszoną na szyi z napisem "free sex" -powiedział entuzjastyczne Rocky
Początkowo za pomysł został wyśmiany. Z każdą chwilą jednak kolejny z chłopców się do niego przekonywał. Uznali, że i tak to robią dla beki plus w końcu są w Vegas - mieście grzechu.
Tak więc zaczęli uprzednio ustalając kilka zasad. Nie można wychodzić po za teren hotelu oraz wchodzić do pokoi, schowków itp. Biegać można tylko po ogólnodostępnych miejscach.
Gonić zaczął Rocky, jako że on najbardziej chciał grać. Niedługo mu zajęło dogonienie najstarszego brata pozbawiając go tym samym koszulki. Riker po około pięciu minutach dogonił Brad'a. Ten również stracił koszulkę. Brunet natomiast złapał Ross'a, Ross James'a, James Rocky'ego, Rocky Ellington'a, a Ellington James'a, który był już bez butów i koszulki. Jak na razie najlepiej szło Tristan'owi, który ani razu nie został złapany. Jego radość jednak nie trwała długo, ponieważ wkrótce złapał go James zmuszając do zdjęcia koszulki.
Chłopcy gonili się przez ponad godzinę. Cała gra zakończyła się wielką pogonią za Rocky'm i James'em. Oboje zostali w bokserkach i trzeba było rozstrzygnąć, kto będzie musiał wykonać zadanie.
Pozostali natomiast zakończyli grę w następujących częściach garderoby:
Ross: brak koszulki, butów i skarpetek
Riker: brak koszulki i butów
Ratliff: brak koszulki
Bradley: brak koszulki i spodni, został w bokserkach, butach i koszulce, bo uznał, że w rurkach mu za gorąco, a nie miał kiedy przebrać
Tristan: brak koszulki, butów i skarpetek
Chłopcy ustalili, że Riker i Ratliff nie muszą już uciekać, ponieważ mają najwięcej na sobie. Ross i Brad biegali dla "formalności" natomiast Tristan został berkiem.
Złapanie jednego z chłopców zajęło mu dobre 15 minut. Wielkim przegranym został James, którego znalazł w miejscu jego pierwszej kryjówki, czyli na basenie.
-Okej, tak więc James. Możesz sobie wybrać pokój, do którego pukasz. Możesz również własnoręcznie wykonać kartkę . Gdy już zdecydujesz, gdzie pukasz powiesz nam. Wtedy my zawiążemy ci oczy, podprowadzimy pod drzwi i zostawimy -powiedział Tristan klepiąc przyjaciela po plecach, na co ten jedynie westchnął
-Czas na kompromitację –odezwał się James po chwili, po czym poszedł do pokoju przygotować kartkę. Wrócił po około 10 minutach razem z kartką i jedną z bandanek Tristan’a, żeby móc czymś zawiązać sobie oczy.
-Wybrałeś już sobie jakiś pokój? –spytał Rocky dwukrotnie unosząc brwi
-Umm… niezupełnie… chodźmy po prostu na inne piętro i tam zapukam do pierwszych lepszych drzwi –odparł, po czym razem z pozostałą szóstką ruszył na wyższe piętro. Podszedł do drzwi z numerem 432. –Dobra… niech będzie tu –powiedział podając Tris’owi bandankę. Evans zawiązał ją przyjacielowi na oczach, a następnie podprowadził pod same drzwi
-Dobra, w lewej ręce trzymaj tą kartkę, drugą zapukaj, a potem tą drugą też złap kartkę i czekaj na odpowiedź –powiedział entuzjastycznie Tristan, po czym zaczął się cofać z pozostałymi. Następnie schowali się za rogiem i czekali na dalsze wydarzenia.
James niepewnie zapukał. Wiedział, że czeka go albo ostry ochrzan i krzyki, albo ewentualnie dziewczyna może go zaciągnąć do siebie i wiadomo, jak dalsze zdarzenia mogą się potoczyć. Po dłuższej chwili usłyszał, że drzwi się otwierają.
-Ulala, cóż to za ładny chłoptaś. Klata też niezła… bardzo niezła –z pokoju wyszła rudowłosa dziewczyna. Była ona niecałą głowę niższa od James’a. Przejechała jednym z palców po klacie chłopaka, a następnie zaciągnęła go za rękę do swojego pokoju
-Hahaha no to James na pewno nie wyjedzie stąd bez grzechu –powiedział entuzjastycznie Brad –kurde, trzeba sobie znaleźć jakąś… może wymkniemy się jednego wieczoru na jakąś imprezę?
-Imprezę? Przecież nas nie wpuszczą –odezwał się Ross
-Nas dwóch nie, ale nasi pozostali koledzy są już pełnoletni. Kto nam będzie sprawdzał dowód przy wejściu do jakiegoś zatłoczonego klubu… a poza tym zawsze można ogarnąć jakąś pracowniczkę klubu, która będzie stała przy bocznym wejściu paląc papierosa, poderwać i ona nas wprowadzi –odparł entuzjastycznie brunet. Rocky, Ross, Riker i Ratliff natomiast wpatrywali się w niego z niedowierzaniem –serio nigdy tak nie robiliście? –wszyscy czterej zaprzeczyli
-Nie… to znaczy my już nie musimy kombinować, ale nawet, gdy brakowało nam lat nie pomyśleliśmy o wyjściu na imprezę czy coś –odparł Riker
-Ehh… tak samo z piciem. Tutaj niby alkohol jest od 21 czy jakoś tak. Dlatego dla pewności ty Riker będziesz nam kupował drinki –w tym momencie dwudziesto-jedno latek chciał mu przerwać –spokojnie, damy ci kasę. Zabawimy się trochę, potańczymy… w końcu to Vegas ludzie. W ogóle dziwię się, że ta dyrektorka wyraziła zgodę na wycieczkę w takie miejsce. No w każdym razie, jej tutaj nie ma, więc można zaszaleć. Bo wiadomo, co by było, jakbyśmy się wyrwali gdzieś tak ze szkoły. To jak, wchodzicie? –chłopcy wymienili się spojrzeniami, a następnie wzruszyli ramionami
-W sumie… -zaczął niepewnie Ross –ale ogółem najbardziej rozwala mnie to, że jako jeden z niepełnoletnich jesteś obeznany w tych wszystkich sprawach i zaciągasz nas na jakieś imprezy i w ogóle
-Cóż, taki już jestem –uśmiechnął się zadziornie unosząc dwukrotnie brwi, na co Tristan go klepnął w tyłek
-Dobra, możemy iść na jakąś imprezę –odezwał się Ratliff, na co wszyscy spojrzeli na niego zszokowani –upicie się to bardzo dobry sposób na zatopienie smutków
-Idziemy. W jaki dzień? –wtrącił Riker
-Jest poniedziałek… do kiedy tu jesteśmy? –zaczął Tris
-Do czwartku chyba… to może jutro pójdziemy? –zasugerował Rocky
-Pójdziemy dokąd? –spytała nauczycielka, która nagle weszła na piętro, na którym się znajdowali
-Do kościoła! –wystrzelił nagle Ross, został tym samym obdarzony zdziwionymi spojrzeniami chłopaków
-Do kościoła? –spytała kobieta ze zdziwieniem
-Taak, chcemy modlić się o… o cierpliwość dla naszych drogich nauczycielek, o zdrowie dla pani dyrektor oraz o dobre oceny na koniec roku –odezwał się Bradley
-I będziemy przepraszać Boga za kłamstwa –zaśmiał się pod nosem Rocky, na co Riker go szturchnął
-A, to bardzo miłe z waszej strony –odparła nauczycielka –może wybierzemy się całą grupą i razem pomodlimy w tej intencji?
-NIE! –wszyscy wykrzyknęli jednocześnie
-Co za dużo to niezdrowo. Jezus miał tylko dwunastu apostołów, nas też będzie tylu. Jeszcze koleżanki z nami idą. Idziemy na wieczorną mszę, dlatego niech się panie nie martwią jeśli nie wrócimy do 22 –uśmiechnął się Tristan
-Umm… no dobrze… ale oczywiście poinformujecie mnie jak będziecie wychodzić jutro –odparła niepewnie
-Ależ naturalnie! A teraz pani wybaczy, idziemy ćwiczyć śpiewy kościelne –dodał Tristan, po czym skierował się w stronę schodów –chodźcie chłopcy! –krzyknął, na co pozostali za nim ruszyli zostawiając nauczycielkę w osłupieniu
Gdy już dotarli do pokoju Tris’a, Brad’a i Ross’a wszyscy na raz wybuchli śmiechem.
-Kościół Ross? Kościół? –spytał ledwo łapiąc oddech Bradley
-Nie wiem, tak mi przyszło do głowy –odparł rzucając się na łóżko
-Właściwie kościół to by ci się przydał, ale po imprezie, bo będziesz miał się z czego spowiadać –powiedział kręcono włosy, na co pozostali znów się zaśmiali. Następnie Ross postanowił pójść na trochę do pokoju braci zostawiając tym samym Tristan’a i Bradley’a samych.

Hej!
Wybaczcie, że nic długo nie dodawałam, ale brak weny :| na szczęście udało mi się wreszcie dokończyć ten rozdział, bo całe "Connor i Millie" napisałam z 2 tygodnie temu... nie chciało mi się dokończyć ._. ogółem to koniec opowiadania zbliża się wielkimi krokami...................... nie wiem jeszcze, jak je zakończyć... może zrobię jakiś przeskok czasu do zakończenia roku i wszystko stanie się jasne albo... zatrzymać w jakimś momencie, w którym kiedyś będę mogła kontynuować, ale to by raczej nie miało sensu... mogę też ewentualnie zatrzymać w jakimś momencie, a w notce napisać wszystko, co miałam jeszcze w planach... nie wiem, jeszcze zobaczę...
w ogóle wróciłam znad morza :D i już w czwartek znowu wyjeżdżam :D postaram się do tego czasu coś napisać i dodać... a jak mi się nie uda to po powrocie... a jak się nie uda po powrocie to po obozie albo kiedyś tam...
hmm... co do tego rozdziału to... w sumie to nie wiem, nie zachwyca mnie, ale też mnie nie załamuje... to wszystko z kościołem wyszło mi na spontana, ale mam nadzieję, że nikogo nie uraziłam niczym, bo nie zamierzałam... choć nie wiem, czy tam jest coś co by mogło urazić... o_O
ogółem to by chyba było na tyle... proszę o komentarze i do następnego postu ;)
jeszcze piosenka :)
 ~Gosia

9 komentarzy:

  1. jak zwykle świetny rozdział :) warto było czekać :) ja tam dalej tęsknie za Rikerem i Millie ;c no ale zobaczymy :) z niecierpliwością czekam na nexta :) zapraszam do siebie :) http://r5przeznaczenienieistnieje.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  2. ,,Do kościoła!" <-- ległam i nie wstaję xD Dobre, dobre
    Ross zostawił Trisdley samych Uhuuu ;P będzie się działo!
    Uwielbiam twoje opowiadanie, wiec nie obrazilabym się gdybyś pisała jeszcze trochuuu więcej :) oczywiście to zależy od cb!
    Weny na nexta życzę C:

    OdpowiedzUsuń
  3. Ja kocham ten rozdział. *,*
    Mam wrażenie, że w nim blog odzyskał stary charakter. Nie wiem dlaczego...
    Kiedyś opowiadanie było inne co sama zauważyłaś. A ja właśnie miałam wrażenie, czytając ten rozdział, że wrócił ten stary blog, który znalazłam kilka miesięcy temu.
    Będzie mi smutno kiedy skończysz. Mało jest takich ciekawy blogów o R5. Uwielbiam twój. ♥♥♥ Może ktoś zna jakiś ciekawy?

    OdpowiedzUsuń
  4. Rozdział ogółem - SUPER!!! Szkoda, że nie było w nim nic o Liv i Delly, no ale może w następnym coś o nich będzie, a może to one pójdą z chłopakami " do kościoła ", a co do tego kościoła, to nie wyrabiałam ze śmiechu ;p Masz świetne pomysły! Nie mogę się doczekać nexta, więc życzę ci weny cieplutko pozdrawia <3

    ~ Wera

    OdpowiedzUsuń
  5. Ległam przy apostołach xd kurde, doczekałam się tego rozdziału :D czekam na next i zapraszam do mnie na http://the-story-of-auslly.blog.pl/ .
    P.S. co z Jamesem? :3

    OdpowiedzUsuń
  6. Świetny rozdział ^.^ Millie i Connor - awwwwwwww! <3 A wymówka przed nauczycielką haha - pozdro z podłogi xD
    Czekam na nexta =]

    OdpowiedzUsuń
  7. "Jezus miał tylko dwunastu apostołów"- to mnie po prostu zmiażdżyło xD

    OdpowiedzUsuń
  8. Hahahahhahaha Kościół Ross? Kościół?
    Boskie to było <3
    Szkoda, że chcesz kończyć. Myślę, że najlepiej by było, gdybyś zrobiła przeskok czasu. Urwanie w jakimś momencie to nie jest dobry pomysł. Ale to tylko taka mała rada ode mnie.
    Życzę weny, czekam na next i w wolnej chwili zapraszam do siebie
    http://kassir5.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  9. Genialny Rozdział <3 Bardzo smutam z powodu, iż zakończenie zbliża się wielkimi krokami :'( <33 Czekam na nexta

    OdpowiedzUsuń